Nowa odsłona baśni o trzech świnkach

Dawno nie było, więc dzisiaj... seria OQO! Tęskniliście? :) 

Trzy świnki jak trzy świnki, historia znana i bez specjalnych modyfikacji, choć, uwaga! nie ma tu żadnego moralizowania i wartościowania (pierwsza świnka była leniwa i zła i tak dalej). Tutaj narrator ogranicza się do faktów: Pierwsza świnka pracowała mało i zbudowała dom ze słomy; ufa dziecku i wierzy, że ono samo potrafi wyciągnąć wnioski. Za to wilk jest dość zabawną postacią – wyleguje się w hamaku z gazetą, gdy świnki pracują, wygląda jak wymoczek po kilku próbach zdmuchnięcia trzeciego domu... Na niemal każdej stronie wywołuje uśmiech.

Najbardziej spodobały mi się rysunki Helgi Bansch, a szczególnie wykorzystanie w grafice zadrukowanego papieru – na kawałkach drewna i drzewach widać czcionkę. Bardzo ciekawy efekt! Na ostatniej stronie końcowe zdania też są jakby wklejone – można by pomyśleć, że zaklejono inne (może gorsze?) zakończenie. W ogóle wprowadzenie takich drukarskich elementów daje ciekawe pole dla nowej interpretacji i od razu wprowadza dodatkowy dystans, sygnalizuje grę z czytelnikiem i symboliczność całej historii. Uwielbiam takie drobiazgi!

Mądrzy ludzie (na przykład Bruno Bettelheim, którego Cudowne i pożyteczne od kilku lat planuję przeczytać) twierdzą, że to bardzo ważna bajka, a my twierdzimy, że to opracowanie jest świetne. Gorąco polecamy Trzy świnki w wersji OQO!

Raquel Méndez, Trzy świnki

Ilustracje: Helga Bansch

Oprawa: twarda

Stron: 32

Wydawnictwo Tako, OQO

Znajdziesz mnie też na Facebooku