Wtorkowo-dzieciowo - Po drugiej stronie brzucha

Anna Janko, Maciupek i Maleńtas. Niezwykłe przygody w Brzuchu Mamy

Ilustracje: Artur Gulewicz

Oprawa: twarda

Stron: 64

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Annę Janko już kiedyś przedstawiałam – przede wszystkim poetka, a także autorka dwóch powieści: Dziewczyny z zapałkami i Pasji według świętej Hanki. Tym razem napisała opowieść dla maluchów, którą planowała, odkąd jej córeczka skończyła trzy lata: Żeby wszystkie dzieci mogły sobie przypomnieć ten niezwykły czas, gdy już jesteśmy na świecie, ale jeszcze przed światem ukryci, zapakowani jak prezent...

Historia zaczyna się w momencie, gdy Maciupek i Maleńtas mieszkali w Brzuchu Mamy od niedawna. Nie jest to najlepsza pozycja, jeśli chodzi o wyjaśnianie, skąd się biorą dzieci – mamy tu moją ulubioną wersję, czyli "tatuś mocno przytula mamusię" – ale takich książek jest już na rynku wiele, natomiast żadna z nich (chyba?) nie przedstawia świata z punktu widzenia nienarodzonego maleństwa (choć nie sposób zapomnieć o filmie I kto to mówi).

Jak łatwo się domyślić po tytule, chłopców jest dwóch: mniej rozgarnięty Maciupek i mądraliński Maleńtas. Poznają się (Ja jestem Maleńtas i pytam ciebie, czy ty to też ja?), rozmawiają, nasłuchują, zastanawiają się, jak wygląda świat po drugiej stronie, wreszcie – rodzą się. Opis porodu podobał mi się zdecydowanie najbardziej i się wzruszyłam :) Ale ogólnie historyjki są świetne, króciutkie, zabawne, a ze względu na przyjętą perspektywę bardzo oryginalne i ciekawe. Okazuje się, że w brzuchu też całkiem dużo się dzieje!

Anna Janko pisze bardzo swobodnym, przypominającym ustną opowieść językiem. Umiejętnie imituje sposób mówienia i logikę małych dzieci (Głos mamy dochodził tylko troszeczkę z Zewnątrz, a bardzo ze Środka; Gadaj wreszcie albo się odciekawię!), czasem wplata w tekst zabawy słowne. Niektóre zdania wydają mi się trochę zbyt skomplikowane dla maluchów (Zmarszczywszy czoło, wpatrywał się bacznie w swoją otwartą dłoń. Miał oko nie z guzika i wzrok doskonały, łatwo więc dostrzegł, że cała jest... porysowana!), ale od czego są rodzice :) Mam tylko jedno zastrzeżenie – w pierwszej opowiastce (wszystko na jednej stronie) zraziła mnie nadmierna ilość zdrobnień. Obok tych całkiem na miejscu, jak pokoik (czyli brzuch), paluszki czy czapeczki, były zupełnie zbędne: brzuszek, serduszko (mamy brzuszek i mamy serduszko) czy w tej chwileczce. Wiele matek zdrabnia wszystkie możliwe i niemożliwe wyrazy i mogę być trochę przewrażliwiona, w każym razie drażniło mnie to.

Książeczka jest urocza, interesująca i zabawna, świetna zarówno dla tych dzieci, które wkrótce będą miały rodzeństwo, jak i dla wszystkich ciekawych, jak to jest w brzuchu mamy i skąd się biorą dzieci (choć, jak wspomniałam, w tym temacie to raczej lektura uzupełniająca po jakiejś bardziej konkretnej książce). No i wspaniałe ilustracje Artura Gulewicza! Bardzo mi się podobają. Najbardziej noworodek z maleńkim wszystkim i wielką paszczą do wrzeszczenia:

Polecam, świetna, ciekawa książeczka!

Za egzemplarz dziękujemy wydawnictwu Nasza Księgarnia.