Proszę Państwa, oto miś!

Dzisiaj coś bardziej zwyczajnego, bardziej kolorowego, żadne designerskie grafiki ani nowatorskie podejście do treści w stylu Ciekawe, co myśli o tym królowa. Dzisiaj tradycyjnie, może mniej odkrywczo. Ale urzekła nas ta seria i chciałam Wam pokazać.

Za pierwszym razem mieliśmy w domu Pan Miś jest głodny: spodobała się, ale bez szału. Chyba Krzysiul był jeszcze za mały, to był sam początek przygody z miękkostronnicowymi książkami. Za to niedawno pożyczyliśmy Lato Pana Misia (żeby było w temacie); podczas kolejnej wizyty w bibliotece przedłużyliśmy Lato i zgarnęliśmy z półki jeszcze Pan Miś chrapie. Na grudzień zostawiliśmy sobie jeszcze Święta Pana Misia :)

To w zasadzie książki o niczym. Przesympatyczne zwierzęta spędzają razem czas, trudno tu nawet mówić o "przygodach". Jest wesoło, spokojnie, przytulnie. Nie ma żadnego morału, jedynie dobra zabawa w dobrym towarzystwie. I czasem tyle wystarczy!

Tekst jest wierszowany i przetykany refrenem, świetnie się to czyta; naprawdę sprawia mi to przyjemność, mimo że robię to codziennie. Tłumaczyła Natalia Usenko!

I bardzo mi się podobają ilustracje Jane Chapman. Niezbyt rozgarnięta mina misia, miękkie futerka, soczysta zieleń lasu. Kolorowo, ale bez pstrokacizny: każda część jest w innej tonacji. Naprawdę bardzo ładne książki!

To tylko wyklejka! Piękna, prawda? 

Karma Wilson, Lato Pana Misia; Pan Miś chrapie

Ilustracje: Jane Chapman

Oprawa twarda

Stron: 40

Wydawnictwo Egmont

Znajdziesz mnie też na Facebooku