Mela!

Najpierw pożyczyliśmy z biblioteki Melę na zakupach, ponieważ bardzo podobały mi się ilustracje, a tekstu było nie za dużo i nie za mało – akurat tyle, ile Krzysiul jest w stanie w tej chwili wytrzymać. Ale książka nie przypadłą nam do gustu: Mela w którymś momencie, targając ciężki wór ziemniaków, który kupiła przez pomyłkę, myśli sobie „Okropna ta babcia“ - i oczywiście to jest właśnie ten tekst, który wyłapał i zapamiętał nasz rezolutny dwulatek. Oddaliśmy, ale Mela dostała jeszcze drugą szansę :)

Mela na rowerze zaczyna się identycznie jak Mela na zakupach: Mela jest już duża i mądra. Na kolejnych stronach, tak jak poprzednio, okazuje się, że może jednak nie aż taka duża i nie do końca taka mądra – ale radzi sobie po swojemu i to jest najważniejsze. A przy okazji także zabawne.

Podoba mi się sposób prowadzenia narracji, podobają mi się humorystyczne elementy fabuły, bardzo mi się też spodobało, że Mela podczas przejażdżki spotyka dwóch łobuzów, którzy się z niej śmieją. Niechcący ich nastraszyła i spokojnie pojechała dalej. Całe zdarzenie zostało wplecione jakby przy okazji, a dla niejednego dziecka może się okazać najważniejsze z całej historii.

No i ilustracje! Delikatne i miękkie, wydają się nieco staroświeckie (a książka po raz pierwszy została wydana w 2003 roku!) i przypominają mi trochę zwierzątka Beatrix Potter. Piękne. W końcu to Eva Eriksson, zachwycałam się już zresztą przy serii o Maksie. 

Ciekawostka, na którą zwrócił uwagę mój mąż – Mela jest świnką, a babcia... misiem (?).

Sprawdźcie, czy babcia też umie jeździć na rowerze!

Eva Eriksson, Mela na rowerze

Oprawa twarda

Stron: 28

Wydawnictwo Zakamarki