"Oczy błyszczały mu ze szczęścia. Ocalił swój skarb"

ks. Jan Twardowski, Nowe patyki i patyczki

Ilustracje: Stanisław Barbacki

Oprawa: miękka

Stron: 224

Wydawnictwo Święty Wojciech

Nie przesadzę chyba, jeśli powiem, że Zeszyt w kratkę był jedną z najważniejszych książek mojego dzieciństwa: jedną z tych, które najbardziej wpłynęły na to, kim jestem dzisiaj. Nadal bardzo dobrze pamiętam zabawne, mówiące o ważnych sprawach teksty (najbardziej zapadł mi w pamięć O kubku); zawsze bliskie, bo pisząc dla dzieci, ksiądz Twardowski nigdy nie patrzył na nie z góry. 

Nowe patyki i patyczki to zdaje się najobszerniejszy zbiór tekstów księdza Twardowskiego skierowanych do młodszych czytelników: obejmuje wiersze i opowiadania z Zeszytu w kratkę, Nowego zeszytu w kratkę oraz Patyków i patyczków. Zostały one uporządkowane tematycznie, dzięki czemu można łatwo dopasować lekturę do roku liturgicznego i czytać o tym, czym aktualnie żyje Kościół (Adwent, Wielki Post, okres zwykły itd.). Są to oczywiście głównie treści religijne, ale nie tylko: niektóre teksty są po prostu śmiesznymi obserwacjami, inne opowiadają o wartościach uniwersalnych – miłości, rodzinie, relacjach międzyludzkich. Są nawet takie, w których nie potrafię dostrzec żadnego głębokiego przesłania (na przykład Zima uczy nowych słów). Są wiersze i niewielkie teksty prozatorskie o różnym charakterze – nie można więc narzekać na nudę. Kolejne tematy, jakie znajdziemy w książce, to czuwanie, Boże Narodzenie, życie Pana Jezusa, przypowieści i nauczanie, Wielki Post, Wielkanoc, Duch Święty, Kościół i księża, Matka Boża i święci, miłość, życie w rodzinie, dziecko i jego zachowanie, przemijanie.

Ksiądz Twardowski pisze prosto, co wie chyba każdy, kto zetknął się z jego twórczością – czy to dla dzieci, czy dla dorosłych. Co ciekawe, używanie zdrobnień nie czyni tekstu infantylnym; jakoś wszystko tu do siebie pasuje. Ksiądz sięga do sytuacji znanych dzieciom z codzienności: relacji rodzinnych, koleżeńskich, do realiów szkolnych, placów zabaw, dziecięcych zazdrości, radości, smutków... Zawsze z co najmniej odrobiną humoru, a czasem całkiem śmiesznie, bo w ten sposób jakoś się łatwiej przebić przez skorupę obojętności. A jednocześnie pięknie, wzruszająco, inspirująco. I zawsze normalnym językiem, jakby zwyczajnie rozmawiał z każdym dzieckiem z osobna.

Książkę uzupełniają przepiękne kolorowe ilustracje (u mnie jak zwykle wyszły bledsze) Stanisława Barbackiego, podobnie urzekające prostotą jak sam tekst. Tylko miękka okłada średnio zdaje egzamin przy tak dużym formacie (A4).

Nie mogę się doczekać, kiedy moje dzieci dorosną do wspólnej lektury. Bardzo gorąco polecam! Choć prosto i o sprawach pozornie podstawowych – wcale nie tylko dla dzieci. Bo i dorosły może wiele wynieść z tej lektury, jeśli tylko zechce. W tych prostych słowach jest zawarta cała potrzebna nam mądrość, nawet jeśli dostosowana do dziecięcych realiów.

Niedawno Nowe patyki i patyczki ukazały się także w wersji audio, więc jeśli lubicie tę formę obcowania z książką albo wybieracie się w dłuższą podróż, może zabierzecie ze sobą księdza Twardowskiego :)

A na koniec jeden z tekstów – Klasówka z religii:

Temat: „Modlitwa głuchego, który otrzymał słuch“.

Dziękuję Ci, że otrzymałem słuch, bo już słyszę:

brzdęk

łoskot

łomot

jęk

grzmot

stukot

tupot

tętent

trzask

huk

bek

rumor

głos

wrzask

ryk

kwik

pisk

szczek

syk

świst

krzyk

klekot

bełkot

turkot

ksyk

zgrzyt

gwizd

szmer

szept

krótki i długi płacz

jak cyka świerszcz

jak dzwoni makówka

jak biegnie szereg bosych nóg

i jak biegną dwie bose nogi.

PS A jeśli chcecie wiedzieć, skąd taki a nie inny tytuł posta, to musicie przeczytać kończące zbiór piękne opowiadanie Patyki i patyczki :)

Za egzemplarz książki bardzo dziękuję wydawnictwu Święty Wojciech.