Piątkowe spotkanie z poezją - Krystyna Gucewicz

Krystyna Gucewicz (ur. 1947) jest polską dziennikarką, autorką rozmaitych scenariuszy, krytykiem i satyrykiem, a także poetką – wydała siedem zbiorów wierszy. Ja mam w domu dwa i w ostatnich dniach zapoznałam się z pierwszym z nich:

To w zasadzie dwa tomiki w jednym: Przytul mnie, zadedykowany „Tobie, bo kocham“ i Tabletki na miłość – „Tobie, bo tęsknię“. Rozpoczynają się od jednej i drugiej strony, co sprawia wrażenie, jakby były swoim odbiciem. Zdecydowana większość to erotyki, ale są też teksty bardziej uniwersalne, dotyczące współczesnych wydarzeń czy po prostu życia – w wyjątkowo prostych słowach poetka ujmuje wtedy podstawowe prawdy.

Nie jest to do końca moja poetyka, przy niektórych utworach miałam wrażenie, jakby pisała je zakochana po raz pierwszy nastolatka – „wszechświat obraca się wokół ciebie“, „popełniłam samobójstwo – pokochałam cię na śmierć i życie“, „moje życie ma twoje imię“ i tak dalej. Zupełnie to do mnie nie trafia. Ale ja chyba nie jestem zbyt romantyczna ;) Nie przemawiają do mnie też „utwory“ w stylu: „Było, było/ i się zmyło“ (serio serio). Za to kilka wierszy przykuło moją uwagę, były delikatne, skromne, jak na przykład ten, bez tytułu:

Kocham cię szeptem –

możesz

nie zauważyć.

A tu fragment innego:

I ta bezczelna pewność sosny,

że łzą żywiczną uda się

zaleczyć każdą ranę.

Nie dziś, to jutro

albo w przyszłym lesie.

Albo ten, zupełnie inny, choć też podobnie melancholijny, i nie o miłości:

(…)

Uwierz Senece – już przed naszą erą

opisał twoją chorobę

przestrzegał, że

najgorszym z nieszczęść jest

opuścić żywych jeszcze przed śmiercią.

Mędrzec Seneka znowu

odezwał się wczoraj z zaświatów:

jakże późno zaczynacie życie

kiedy należy je kończyć.

Słyszałeś?

I na koniec jeszcze jeden, Pokusa:

Nazwać wszystko od nowa –

poranek, dobro, zło

ciebie dla siebie

głód, szaleństwo, nienasycenie

smutnego ptaka, serce, psa

nieśmiałość rąk, cierpkie spojrzenia

wszystko, co mojo-twoje

ubrać w nowe litery alfabetu

przenicować, zakląć

przechrzcić sylaby z gam na fortepianie

powiedzmy: do – si – la – sol – fa – mi – re – do

tylko po co to wszystko

skoro

światu nie da się zrobić remontu

jak w łazience.

To wszystko połowa, z części Przytul mnie. I jak, podobają się Wam? Mielibyście ochotę na więcej?